Advent

In de adventstijd wijzen profetische beelden over de messiaanse toekomst ons de weg.
De eerste Adventszondag stelt Jeruzalem (het zwarte vlak) voor. De Bruidegom komt zijn bruid Jeruzalem werven voor een ongebroken bruidsverhouding.Hoe anders is de werkelijkheid!
Op de tweede Adventszondag gaat het over de God van Israël, die zich het lot van zijn volk aantrekt als een Herder zijn kudde (de staf als symbool).
Op de derde Adventszondag is het de Messiaanse Koning, die zijn land komt oprichten uit zijn verlorenheid (rose koningstroon).
Op de vierde advent beseffen wij het vrederijk nietzelf te kunnen stichten. Hij, de Heer, moet zelf van boven komen om de hemelen te scheuren (de scheur in het paars),

Kerstnacht, Kerstfeest

Het paars en rose van Advent scheuren verder uit elkaar om plaats te maken voor het wit (het licht). Ieder wordt bij dit Licht uitgenodigd tot eigen beleving en invulling!
 
"In het Woord was leven en het leven was het licht der mensen; en het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet gegrepen"  (Joh. 1:5).  

De groene zondagen na Epifanie

We zien een wit plein, een eenzame plaats met wegen van boven en beneden. een plaats, waar Jezus zou hebben kunnen samenkomen met de scharen. Het brood en de vissen liggen op een schaal. Deze heeft de vorm van de kerkzaal van 't Kruispunt, eveneens een plaats van ontmoeting.

"Toen nam Hij de vijf broden en de twee vissen, en Hij zag op naar de hemel, sprak de zegen uit en brak ze en Hij gaf ze aan de discipelen om ze aan de scharen voor te zetten".  (Luc. 9:16).

Veertigdagen tijd

Terwijl op het antependium voor de adventstijd het Christusmonogram van boven komt, staat het hier op aarde (de groene basis): beeld van Jezus' opgang naar Jeruzalem. Onderweg blijft Hij in het licht van boven, verbonden met zijn vader. Het gaat om de weg van verzoeking (in de woestijn) en verheerlijking (op de berg); de weg van confrontatie met wat onvruchtbaar is (de onvruchtbare vijgeboom), met wat mensen in verlorenheid (de verloren zoon; de onrechtvaardige pachters).
Op de derde zondag voor Pasen, zondag Laetare (roze) dromen wij van het nieuwe Jeruzalem: de godsstad die boven is, waarheen wij onderweg zijn en die zo vaak in schril contrast staat met het aardse Jeruzalem.

Witte Donderdag

Witte Donderdag, de vooravond van het paasfeest en de avond van de instelling van het avondmaal, is het brandpunt van alle tafelvieringen door het jaar heen. Daarom zijn op het tafelkleed naast het centrale wit van Pasen alle kleuren van het kerkelijk jaar te zien.

"En Hij nam een brood, sprak de dankzegging uit, brak het en gaf het hun, zeggende: Dit is mijn lichaam, dat voor U gegeven wordt; doe dit tot mijn gedachtenis. Evenzo de beker, na de maaltijd, zeggende: Deze beker is het nieuwe verbond in mijn bloed, die voor U uitgegoten wordt".  (Luc. 22:19,20)

Goede Vrijdag, Stille Zaterdag

Het zwarte kruis op Golgotha (groene basis) heeft in de voet nog een kruis met de paarse kleur van de veertigdagentijd: teken, dat de kruisweg reeds daar begon en trouwens voor velen nog altijd voortduurt. Wordt de Heer niet in elke gemartelde mens opnieuw gekruisigd? Achter het kruis gloort hoopvol het Licht van Pasen.

"Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten? Ik ben een worm en geen man, een smaad voor de mensen en veracht door het volk. Zij verdelen mijn klederen onder elkaar en werpen het lot over mijn gewaad. Verlos mij uit de muil van de leeuw Gij hebt mij geantwoord".  (uit psalm 22).      

Paasnacht, Pasen en de zondagen na Pasen

Het gaat om hetzelfde geheim als in de kerstnacht. Hier wijkt het rood-zwarte van Goede Vrijdag en Stille Zaterdag voor het feestelijk wit. Door de nacht heen breekt het Licht van Pasen.

"En er zal geen nacht meer zijn en zij hebben geen licht van een lamp of licht van de zon van node, want de Here God zal hen verlichten..."  (Openbaring 22:5).

Pinksteren

We zien de aarde, weergegeven als een groene ring, die ook oneindigheid en continuïteit verbeeldt. De aarde wordt door de Heilige Geest bevrucht (de duif als symbool) en de mensen raken in vuur en vlam (vurige tongen als symbool).

"En eensklaps kwam er uit de hemel een geruis als van een geweldige windvlaag en vulde het gehele huis, waar zij gezeten waren; en er vertoonden zich aan hen tongen als van vuur, die zich verdeelden, en het zette zich op ieder van hen".  (Hand. 2:2).

Zondagen na Pinksteren

De oogst van Pinksteren (zie kanselkleed 8) is hier verbeeld als een witte vrucht, met weer de wegen van boven en van beneden (vergelijk de tijd na epifanie). Daarbinnen de kerkzaal met de tafel, waarop de beker met wijn en de schaal met brood om rond te delen: tekenen, die ons oproepen zelf ook breekbaar en deelbaar te worden voor elkaar.

"Maar de vrucht van de Geest is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid, zelfbeheersing".  (Gal. 5:22).       

Bij bijzondere gelegenheden:

Uitvaartdienst                                        paars of wit
Huwelijksbevestiging                              rood of wit
Bevestiging ambtsdragers                               rood